കിളി ചിലച്ചു കിലു കിലെ കൈ വള ചിരിച്ചു. കാമുക ഹൃദയമുള്ള കവികൾക്ക് അങ്ങനെ തോന്നി. ഇവിടെ വസന്തസുരഭില യാമങ്ങളിൽ കവിയും ക്ഷമയോടെ തന്നുടെതായ രീതിയിൽ പാടി ഇരിക്കയാണ്. അപ്പോൾ കിളികളുടെ പാട്ടുകൾ കേൾക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ ഏത് കിളി എന്നറിയാനാണ് കവിക്ക് ജിജ്ഞാസ. അറിഞ്ഞാൽ ഷെല്ലിയെപോലെ കവിയും ചോദിക്കുമായിരിക്കും. Teach me half the gladness That thy brain must know, Such harmonious madness From my lips would flow The world should listen then, as I am listening now. എന്തായാലും കിളികളുടെ നാദം, സംഗീതം അല്ലെങ്കിൽ വെറുതെ ചിലക്കൽ കവിയെ മോഹിപ്പിക്കുന്നു . ഏതു കിളിയാണ് എന്നറിയണം. ഏതോ മധുരഗീതം പൊഴിക്കുന്ന കിളി ഏതെന്നറിയാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന കവി ആ കിളി പാടുന്നത് എന്താണെന്ന് വായനക്കാരുമായി പങ്കു വയ്ക്കുന്നില്ല. അവർക്ക് വേഡ്‌സ് വർത്ത് പറഞ്ഞപോലെ അനുമാനിക്കാം. Will no one tell me what she sings?— Perhaps the plaintive numbers flow For old, unhappy, far-off things, And battles long ago: Or is it some more humble lay, Familiar matter of to-day? Some natural sorrow, loss, or pain, That has been, and may be again? ശ്രീ രാജുവിന് ആ കിളി ആരെന്നു കണ്ടുപിടിക്കാൻ കഴിയട്ടെ. ആശംസകൾ പ്രിയ കവി ശ്രീ രാജു തോമസ്.

'"വസന്തം വരുന്നതിൻറ്റെ വളകിലുക്കം "

ശ്രീ ചെരിപുരം, thank you for your appreciative comment. എന്റെ കവിതകൾ വായിക്കുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുള്ളത് അങ്ങയും SP-യും GP-യും മാത്രമാണ്. 'വസന്തത്തിന്റെ വളക്കിലുക്കം' എന്ന് എഴുതിയല്ലൊ. നിങ്ങൾ കവിതന്നെ. (അത് ഞാൻ നേരത്തേ ഇവിടെ എഴുതിയിട്ടുള്ളതുമാണ്.) വസന്തത്തെപ്പറ്റി എഴുതൂ. അതാണു ഞാൻ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. ജന്മാന്ത്യമെത്തിയെന്ന് കുറെനാളായ് തോന്നിയ എനിക്ക് വസന്തം വരുമ്പോൾ കവിത വരുന്നു.

ജോസച്ചായന്‌ വള കിലുക്കം എന്ന ആശയം കിട്ടിയത് സുധീറിന്റെ കമന്റിലെ ആദ്യ വരിയിൽ നിന്നാകാം. സുധീറിന്റെ കമന്റ് രാജു തോമസിന് ഇഷ്ടമായില്ലെന്നു വ്യക്തം. നന്ദി പറയുമ്പോൾ ഒരാളെ വിട്ടുകളയുന്നത് മനഃപൂർവം തന്നെയാണ്.