ഒരു ഋതുപ്പക്ഷി ചിലച്ചിതാ,
എന്‍ ചില്ലയിലിരിക്കുന്നു ..
ഈ ശിശിരത്തില്‍ തിരികെയെത്തും,
വസന്തമെന്നോടൊതുവാന്‍.

ഒരു മഴക്കിടവേള മാത്രമായി 
ചെറു ചൂടില്‍ ഞാന്‍ ഉലയവെ.
ശിശിരമെന്നിലകള്‍ കൊഴിക്കവേ,
ഋതുപക്ഷി തന്‍ സന്ദേശം.

മഞ്ഞുകൊഴിഞ്ഞു കുളിരുമീ നേരത്തും,
തരളമായൊരു ഭൂവിന്‍  മാറിലായ്.
ചെറുകാറ്റില്‍ തരളമാകുന്ന ചില്ലകള്‍,
മധുരസ്വപ്നങ്ങള്‍ നെയ്യുന്നു വീണ്ടും.

പ്രണയചിന്തകള്‍ പൂവായി വിടരുന്നു,
നറുമണമെന്നില്‍ നീയായി പടരുന്നു.
അതിരുകളില്ലാതെ പടരുന്ന നേരവും,
കൊതിയായി വീണ്ടും മറയുന്നു നീ.