കുഞ്ഞന്ന അന്നും തന്റെ പതിവ് തെറ്റിച്ചില്ല. അത്താഴം കഴിഞ്ഞു പതിയെ വീടിന്റെ വാതില്കലെ വരാന്തയിലേക്ക് തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട റോസ് നിറമുള്ള പാവയുമായി നടന്നു. എന്നെങ്കിലും തന്റെ

"സുമേഷേ നീ പോയി ദിവാകരൻ കൊച്ചേട്ടന് എങ്ങനെണ്ട്ന്ന് നോക്കീട്ട് വാ" രാവിലെ കണ്ണു തുറന്ന് വരുന്നതിനുമുൻപേ അമ്മ വിളിച്ചെഴുന്നേൽപ്പിച്ച് ഓടിച്ചുവിട്ടു. അയലത്തെ

കോലാഹലങ്ങള്‍ പ്രഘോഷങ്ങളാകവേ കല്പനയാലേ നിരോധിതമായ്‌/ മേലിലുണ്‍ടാകും കഥകള്‍ പകരുവാന്‍ മന്ത്രണം മാത്രമുപാധിയെന്നോ ? എന്‍ പ്രാണാലാപങ്ങള്‍ മേലിലുയര്‍ത്തും ഞാന്‍ അപ്രമേയ ഗാന തര്‍പ്പണത്താല്‍ ജീവിത വ്യാപാര വ്യഗ്രം ജനങ്ങളും വ്യാവൃത്തമായിതാ വീഥികളില്‍

ഏട്ടാ ഞാനെന്റെ തലമുടി മുറിച്ച് തോളറ്റം വരെയാക്കട്ടെ...? നിനക്കിഷ്ടം അതാണെങ്കില് മുറിച്ചോളൂ...

അപ്പനല്ലാതെയിപ്പാരിലില്ലഹോ ആരുമെന്നിലെയെന്നേയറിയുവാൻ മൽപ്പിതാവേ മമജീവന്റെ ജീവനേ അപ്പ! നീയെന്റെ സർവസ്വമൂഴിയിൽ !. നീതിന്നൊരാപ്പിളും,മാങ്ങയും,തേങ്ങയും നിൻവിയര്പ്പിൻ ഗന്ധമൊക്കെയുമെന്നിലെ ജീവനായിപ്പരിണമിച്ചില്ലയോ നീയറിയാതെ യാരുമറിയാതെ

രാവും പകലും വന്നും പോയുമിരിക്കുന്നു. പലപ്പോഴും തോന്നാറില്ലേ ഒരേ രാവും ഒരേ പകലും ആവർത്തിക്കുന്നെന്ന്

When you are all about money You know and see no other virtue; You hear and listen nothing good; You want and care not a damn about the benevolence and good qualities Of that human, whose money is of

'ജൂൺ പതിനഞ്ചി'നു ലോക പിതൃദിനം ഊഴിയിലേവരും കൊണ്ടാടുമ്പോൾ, അർപ്പിച്ചിടുന്നേനെൻ വന്ദ്യപിതാവേ, ഞാൻ അർപ്പണബോധത്തോടെൻ പ്രണാമം! അമ്മയെപ്പോലെയെൻ ജീവിതയാത്രയിൽ അങ്ങയും ത്യാഗങ്ങളെത്ര ചെയ്തു! കൈവിരൽ തന്നു നടക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചു ജീവിതമെന്തെന്നു കാട്ടിത്തന്നു!

സുലോചനക്ക് ഒരു ആലോചന, ആലോചനയിൽ ആണ്ടിരുന്നപ്പോൾ അമ്മയുടെ ഒരു ചോദ്യം എന്താ സുലോചനേ നിനക്കൊരു ആലോചന പുര നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണാണെന്ന് ഒരു ആലോചനയില്ലാത്തവർ ഇപ്പോൾ സുലോചനയുടെ ആലോചന ആരായുന്നു എന്നമർഷം പൂണ്ട് സുലോചന ആലോചനയിലേക്ക് വീണ്ടും മറിഞ്ഞുവീണു ഇൻസ്റ്റഗ്രാമിലെ പയ്യൻ വേണോ ത്രെഡ്സിലെ ചുള്ളൻ വേണോ ഫേസ്ബുക്കിലെ മസിൽമാൻ വേണോ

" ഒരു കാര്യം സൂക്ഷിച്ചു വയ്ക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കില്ല, ഇപ്പൊ നോക്കിയിട്ടെന്തു കാര്യം?" "ഇവിടാണോ തുണി ഇടേണ്ടത്, എവിടെ നോക്കിയാലും കാണാമല്ലോ, എത്ര സ്ഥലമുണ്ടെങ്കിലും അടുക്കി വയ്ക്കരുത്". " ചായ കുടിച്ച ഗ്ലാസ് ഇവിടിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് കൊറേ നേരമായി, എടുത്തോണ്ട് പോകാൻ സമയമായില്ലേ?" "മുറിയിൽ ലൈറ്റും ഫാനുമിട്ട് എവിടേലും പോയി നിന്നോളണം. കറണ്ട് ചാർജ് എത്രയാണ് വരുന്നതെന്ന് അറിയാമോ?" " പാല് തിളച്ച് വെളിയിൽ കളഞ്ഞല്ലോ, നീ എന്തോർത്തും കൊണ്ടാണ് നിൽക്കുന്നത്?" "വെളിയിൽ നിന്ന് കയറി വന്നാലൊരു ഗ്ലാസ് വെളളം തരാനാളില്ലേ ഇവിടെ?"

വിയർപ്പുചിന്തുന്ന മുഖം തുടച്ചൊന്നു നിവർന്നുനിന്നിട്ടു സ്വയം പറഞ്ഞയാൾ 'മടുത്തുപോയിന്നു, പുലർച്ചെ വന്നിടാം,' മഴുവെടുത്തങ്ങു പുരയ്ക്കു മണ്ടുന്നു!

ലോകം ഇപ്പോഴും കറങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു, ഋതുക്കൾ മാറുന്നു, പക്ഷേ വായുവിൽ എന്തോ ഒന്ന് കടുപ്പമേറിയതായി തോന്നുന്നു. നിന്റെ കസേര നിശബ്ദമായി ഇരിക്കുന്നു, നിന്റെ കാപ്പി കപ്പ് ഇപ്പോഴും ഷെൽഫിൽ വേട്ടയാടുന്നു. നിന്റെ ചിരിയിൽ വെളിച്ചമുണ്ടായിരിന്നു, ഇപ്പോൾ വായുവിൽ നിശബ്ദത മൂളുന്നു. ഫോട്ടോകൾ ഒന്നുമറിയാതെ പുഞ്ചിരിക്കുന്നു, പക്ഷേ ഓരോ ഫ്രെയിമിലും നഷ്ടപ്പെട്ട ഒരു ഗാനം ഉണ്ട്.

എനിക്കെന്തോ രഹസ്യം പറയാനുണ്ടായിരുന്നു, നിന്നോട് മാത്രം. അതിനാല്‍ ഞാനെന്‍റെ വായ നിന്‍റെ വായയോടടുപ്പിക്കുന്നു. നിന്‍റെ കാതുകളോടടുപ്പിക്കുന്നു. അപ്പോഴേക്കും ഞാനത് മറന്നുപോകുന്നു.

പാലിക്കുന്നു മരണം ശുഭമൗനം ചാലിക്കുന്നു ജീവിതം കയ്പിലും നറും തേൻ 2 കണ്ണാടി നീയെങ്കിൽ അതിൽ കാണും മുഖവും നിന്റേത്

2025 ലെ ഫൊക്കാന സാഹിത്യ പുരസ്‌കാരങ്ങൾക്ക് പരിഗണിക്കുന്നതിനായി 2023 ജൂലായ് ഒന്നിനും 2025 ജൂൺ 30 നുമിടയ്ക്ക് ആദ്യ പതിപ്പായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച മൗലിക കൃതികൾ ക്ഷണിക്കുന്നു. നോവൽ ,കഥ ,കവിത ,ഓർമ്മക്കുറിപ്പുകൾ എന്നീ വിഭാഗങ്ങളിലെ മികച്ച കൃതികൾക്കാണ് ഈ വർഷത്തെ ഫൊക്കാന സാഹിത്യ പുരസ്കാരം.10001 രുപയും ഫലകവും പ്രശസ്തിപത്രവും ഉൾപ്പെടുന്നതാണ് അവാർഡ് .ഓഗസ്റ്റ് രണ്ടിന് കുമരകത്ത് നടക്കുന്ന ഫൊക്കാന കേരള സാഹിത്യ സമ്മേളനത്തിൽ അവാർഡുകൾ വിതരണം ചെയ്യും.പുസ്തകത്തിന്റെ മൂന്ന് കോപ്പികൾ 2025 ജൂലായ് അഞ്ചിനു മുൻപ്‌ താഴെ പറയുന്ന വിലാസത്തിൽ ലഭ്യമാക്കേണ്ടതാണ് എന്ന് ഫൊക്കാന പ്രസിഡന്റ് സജിമോൻ ആന്റണി അറിയിച്ചു.

അറബിഭാഷയിൽ “ഉറൂബ്” എന്നു പറഞ്ഞാൽ യൗവ്വനം നശിക്കാത്തവൻ. പക്വതയുടെ പച്ചക്കറികളും,

എന്തു പറയണം എന്തു ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ തല കുമ്പിട്ടു നിന്ന വൈദേഹിയുടെ രണ്ടു തോളുകളിലും പിടിച്ച് യൂസുഫ് ഇബ്രാഹിം ബെഡിലേക്കിരുത്തി. എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു.

ചിരിയൊന്നു മായാൻ കാത്തുനിൽക്കുകയായിരുന്നു കരച്ചിൽ വന്നു കാതിൽ അലക്കാൻ കവിളിലൂടെ ചാലിട്ടൊഴുകാൻ വേനൽ ഒന്നു തീരാൻ കാത്തുനിൽക്കുകയായിരുന്നു മഴക്കൊന്ന് നനച്ചു കുളിച്ച് പെയ്തു തോരാൻ ഇന്നലെ ചത്തു കിടക്കുകയായിരുന്ന പുഴ ഇന്ന് ജീവൻ വച്ച് ആർത്തലക്കുകയാണ് വെള്ളം വീണ് വയറു വീർത്ത മലകളൊക്കെ ഉരുൾപൊട്ടാൻ കാത്തുനിൽക്കുന്നു രണ്ടുമാസം ഓടിക്കളിച്ച കുട്ടികളൊക്കെ ബെല്ലടി കേട്ട് സ്കൂളിലേക്ക് മനമില്ല മനസ്സോടെ ന

മനുഷ്യമനസ്സെന്ന പ്രഹേളികയെപ്പറ്റി ഞാൻ ചിന്തിക്കുന്നത് വർഷങ്ങൾക്ക് മുന്‍പ് ഒരു ശാസ്ത്രസമ്മേളനത്തിന്റെ സംയോജകനായി പ്രവർത്തിക്കുന്ന സമയത്താണ്. അന്ന് ഞാൻ മധ്യകേരളത്തിലെ ഒരു ഗവേഷണ കേന്ദ്രത്തിൽ ഗവേഷകനായി പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന സമയം. അപ്രതീക്ഷിതമായാണ് ആ ഗവേഷണസ്ഥാപനത്തിൽ വച്ച് ഒരു ശാസ്ത്രസമ്മേളനം നടത്താൻ തീരുമാനം ഉണ്ടായത്. ഒരു ശാസ്ത്രസംഘടനയുടെ ആഭിമുഖ്യത്തിൽ ആയിരുന്നു ആ സമ്മേളനം. ആ സമ്മേളനത്തിന് കേന്ദ്രസർക്കാരിൻറെ സാമ്പത്തിക സഹായവും ലഭ്യമായിരുന്നു. എൻറെ ഗൈഡ് ആയിരുന്നു സമ്മേളനത്തിന്റെ കാര്യദർശി. അദ്ദേഹത്തിൻറെ സഹായിയായി ഞാനും.

കാലിടറാത്ത കുട്ടിയെപ്പോലെ കാലം നടന്നു പോകുമ്പോൾ . ഞൊണ്ടിക്കാലുകളിൽ ഞൊണ്ടിപ്പിടഞ്ഞ്‌ കൂടെയെത്താൻ പാട് പെട്ട് നമ്മൾ ! കുതിപ്പിന്റെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ കുതിരകളായി കൂടെ വന്നപ്പോൾ

എങ്ങനെയെങ്കിലും പത്താംതരം ഒന്നു കടന്നുകിട്ടിയാൽ മതിയായിരുന്നു...! അതെങ്ങനെ? "മാത്തമാറ്റിക്സ്"എന്ന വില്ലൻ തരംപാർത്തു നില്ക്കുകയല്ലേ മലർത്തിയടിക്കാൻ..!

മലയാള കഥയിലെ ഒറ്റയാനാണ് ജെ.കെ.വി. - പരുപരുത്ത ജീവിത യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോഴും നർമ്മത്തിൻ്റെ ചിരിപ്പൊതി ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ച കഥാകാരൻ. അദ്ദേഹം

വഴിയരികിൽ അവശനായി കിടന്ന അവനെ അദ്ദേഹം തട്ടി വിളിച്ചു. "എഴുന്നേൽക്ക് കുഞ്ഞേ, നീ ആരാണ്? " ഒന്നെഴുന്നേറ്റ് ഇരിയ്ക്കാൻ പോലും കഴിയാത്ത വിധം ക്ഷീണിതനായ അവൻ്റെ മുഖം തൻ്റെ കൈകൾ കൊണ്ട് അദ്ദേഹം മെല്ലെ ഉയർത്തി. വീണ്ടും അവനോട് ചോദിച്ചു. "ആരാണ് നീ''? അവൻ്റെ മുഖം വളരെ വിളറിയതായിരുന്നു. വിശപ്പും ക്ഷീണവും കാരണം അവനേറെ തളർന്നിരുന്നു, എങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ചോദ്യത്തിന് വളരെ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ അവൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. 'ഞാൻ.... ഞാൻ....... ഞാനാണ് നമ്പർ 125'. 'നമ്പർ 125 ? നമ്പർ നൂറ്റി ഇരുപത്തഞ്ചോ? ഇങ്ങനെയും പേരുണ്ടോ?' ഇതും ചോദിച്ചു കൊണ്ട് അദ്ദേഹം അവനെ താങ്ങിയെഴുന്നേൽപ്പിച്ച്

'എന്റെ അപ്പയ്ക്ക് ഒരാന ഉണ്ടായിരുന്നു.' പുസ്തകത്തെ പറ്റി റോസ് ജോർജ് എഴുതുന്നു.

ഞാനറിയുന്നു കവിതേ നീയെന്നിലൊരു ചെറുചിന്തയായെങ്കിലും

ഹർഷ വസന്തം ആയ് പൊഴിയും കാമിനി നിന്‍ കനവ്ന്‍ മഴവില്ലാരോ മാമര തുള്ളികളില്‍ കുളിച്ചൊരുങ്ങി നില്കും ഹരിത സുന്ദര ഗ്രാമമോ? നീലാകാശ ഗോപുരത്തില്‍ മിന്നി മറയും ഗദ്ഗദം: പാണന്റെ പാട്ടിന്റെ തേങ്ങലായി ചേരുന്നു. കാറ്റിന്റെ ദിക്കില്‍ ഉലയും മാമ്പഴകൂട്ടത്തെ കൊതിയോടെ നോക്കും അണ്ണാറക്കണ്ണനും,

സുവർണ്ണേ, സുഗന്ധീ, വസന്തർത്തുവേ, എനിക്കായി പുണ്യം ഭവൽക്കാന്തി കണ്ട്. ഇല നീർത്തുവന്നേ, പൂക്കൾ വിടർന്നേ, കിളികൾ, കിളികൾ, എങ്ങും കിളികൾ. ബഹുകലാമേളയിൽ ഞാനെന്നഹം മറന്നവയിലൊന്നായി മേവിടുന്നു.

നിര്‍മ്മൂലമായ്‌പ്പോയ ദേവാലയത്തിലെ നിസ്തന്ദ്ര ചൈതന്യമാകും ദേവാ ! സ്‌തോത്രങ്ങളങ്ങേയ്ക്കു മീട്ടിയ വീണതന്‍ തന്ത്രിയില്‍ നാദം നിലച്ചു പോയി, സാന്ധ്യ ദീപാരാധനാ വേളയോതിടും ശംഖനാദം മേല്‍ മുഴങ്ങുകില്ല, മന്ദിരാചര്‍ച്ചിത മന്ദസമീരനും

എൺപതുകളുടെ അവസാന പാതിയിലാണ് നായർ സാർ. 88 വയസ്സായി. അദ്ദേഹം ഒരു റിട്ടയേർഡ് എൻജിനീയറാണ്. അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം

ഒരാൾക്ക് മരണശേഷം എന്തു സംഭവിക്കുന്നു എന്നതിനേക്കാൾ പ്രധാനം അയാൾക്ക്

Listening actively is hearing what the other person has got to say ; Listening is also hearing what the other person has not said; Listening involves hearing with your heart and soul when another speaks;

“ഇന്ന് ജയമോഹനന്റെ റിസപ്ഷൻ ആണെന്നുള്ള കാര്യം മറക്കരുത്. ഏഴുമണിക്ക് അവിടെത്തണം. അവിടെയും ഇവിടെയും ഒക്കെ കറങ്ങി നടന്ന് സമയം കളയരുത്. നേരത്തെ എത്തണം”. ഫാക്ടറിയിലേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങുന്ന സമയത്ത് സാമുവൽ സാർ കർക്കശമായി പറഞ്ഞു. സര്‍ തേങ്ങ പോലെയാണ്. പുറമേ കടുപ്പം കാണിക്കും. എന്നാൽ നമുക്ക് വേണ്ടി എന്തും ചെയ്യും. പ്രത്യേകിച്ചും അപകടഘട്ടങ്ങളിൽ നമ്മെ തനിച്ചാക്കില്ല. സാമുവൽ സാർ ആണെന്റെ ഗുരു. ഞാന്‍ മംഗലാപുരത്തുള്ള ഈ പ്ലാന്റില്‍ മാനേജ്‌മെന്റ്‌ ട്രെയിനി ആയി എത്തിയതാണ്. ആറു മാസത്തേക്കാണ് ട്രെയിനിംഗ്. സാമുവൽ സാർ എൻറെ നാട്ടുകാരൻ കൂടിയാണ്. മാത്രമല്ല ഞാന്‍ പഠിച്ച കലാലയത്തിലെ എൻറെ സൂപ്പർ സീനിയറും ആയിരുന്നു. പക്ഷെ ഇതൊക്കെ ഞാൻ അറിയുന്നത് മംഗലാപുരത്ത് ചെന്നതിനുശേഷം മാത്രമാണ്. ഞാൻ സാറിനെ കാണുന്നതും അവിടെ വച്ച് തന്നെ. ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞ് അദ്ദേഹം

പരശതം പ്രണയ കുറിമാന സന്ദേശം അവനവൾക്കയച്ചു കാത്തിരുന്നു. ഒരുപാടൊരുപാട് കാലശേഷം മാത്രം

ചൂട് കൊണ്ടും പേടി കൊണ്ടും ഉറങ്ങാൻ കഴിയുന്നില്ല.കട്ടിലിൽ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു.പിന്നെ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു, പുറത്ത് ഇരുട്ട്.. അതിനിടയിലും ഒരാശ്വസമായി അങ്ങകലെ എവിടെയോ തെളിയുന്ന നിലാവിന്റെ നേർത്ത വെളിച്ചത്തിലേക്ക് അയിഷുമ്മ നോക്കി..നേരം എത്രയായിക്കാണും..സുബഹി ബാങ്ക് വിളിക്കാറായി കാണുമോ? എന്നിട്ടും എന്തേ ഇടയത്താഴം കഴിക്കാൻ ആരും എഴുന്നേൽക്കുന്നില്ല, ഉറങ്ങിപ്പോയതാവുമോ? അങ്ങനെ വരാൻ വഴിയില്ല, അലാറം വെച്ചിട്ടാണ് കിടക്കുന്നത്..ഒരു മൊബൈലിൽ അലാറം അടിച്ചില്ലെങ്കിലോ എന്ന് പേടിച്ച് മോൻ രണ്ട് മൊബൈലിലാണ് അലാറം വെച്ചിരിക്കുന്നത്..

ജന്മഭൂമിയുടെ നെഞ്ചിലായ് ഒരു ചോര പോലെ വിതച്ചു പോകുന്നു മണ്ണും മഴയും കാറ്റും വെളിച്ചവുമൊക്കെ

"നിങ്ങൾ മരിച്ചുവോ?" ഞാൻ മനുഷ്യഭാഷയിൽ നിലവിളിച്ചു. വെളിച്ചത്തിന്റെയൊരു തുണ്ട്

എങ്ങനെയായാലും കൊങ്ങനെയാകുന്ന ഈ ജീവിതത്തെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം കുത്താതിരിക്കുവതെങ്ങനെ! മനസ്സ് മേഘാവൃതമാകുമ്പോൾ തെളിഞ്ഞ ആകാശത്തെ കാണുവതെങ്ങനെ നിശ്ശബ്ദത വീശിയ വലയിൽ സ്വയം അനന്തമായി കുടുങ്ങുമ്പോൾ നിത്യവിസ്മയങ്ങളെ

''എന്തേ കുട്ടീ,മുഖമാകെ വിഷാദമയമായല്ലോ? എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ? തൊട്ടു മുന്നേ കണ്ട ആളിൻ്റെ മുഖമേയല്ലല്ലോ?

പിരിഞ്ഞു പോവുക - യാണോ ദൂരെ പ്രിയമുള്ളവരേ നിങ്ങൾ ? ഒരു ജന്മത്തി - ന്നോർമ്മകൾ ചൂടി ഹൃദയങ്ങ - ളുരുകുമ്പോൾ ? !

നിലാവ് പോലെ ചില സൗഹൃദങ്ങൾ സങ്കടങ്ങളിൽ നിലാവ് പോലെ പൊട്ടിച്ചിരിയിൽ കുസൃതി നിറയ്ക്കുന്നവർ കൂട്ടുകാർ