പതിവു പോലെ രാവിലെ കട തുറക്കാൻ എത്തുമ്പോൾ അയാൾ അത് ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. എന്നത്തെയും പോലെ അന്നും യാന്ത്രികമായി കട തുറന്നു. കടയുടെ ഓരം ചേർന്നു നിൽക്കുന്ന ചെറുപ്പക്കാരിയെയും കുഞ്ഞിനെയും എന്തു കൊണ്ടാണ് അയാൾ കാണാതെ പോയതെന്നറിയില്ല.. അവളാകട്ടെ എത്ര നേരമായി അയാളെ കാത്ത് നിന്നെന്നതു പോലെ അസ്വസ്ഥയുമായിരുന്നു. കടയുടെ അടുത്ത് ഒരാൾ നിൽക്കുമ്പോൾ ആരും ഒന്നു നോക്കേണ്ടതാണ്,അതും ഒരു പെൺകുട്ടിയും കുഞ്ഞും. റോഡിൽ നിന്നും അധികം ദൂരെയല്ലായിരുന്നു അയാളുടെ കട. കല്യാണ--അടിയന്തിര ആവശ്യങ്ങൾക്ക് കസേരകളും പാത്രങ്ങളുമൊക്കെ വാടകയ്ക്ക് കൊടുക്കുന്ന

ശോഭ മോഹാലസ്യപ്പെട്ടു വീഴുന്നതു കണ്ടപ്പോള്‍ ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ തകര്‍ന്നുപോയി. ''മോളേ ശോഭേ'' എന്നു വിളിച്ചുകൊണ്ട് അവന്‍ അവളെ താങ്ങിപ്പിടിച്ചു. ഒരു വാടിയ ചേനത്തണ്ടുപോലെ അവള്‍ അവന്റെ മടിയില്‍ തളര്‍ന്നു കിടന്നു. അവളെ കട്ടിലിലേക്കു കിടത്തിയിട്ട് ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ ഓടിപ്പോയി വെള്ളവുമായി എത്തി. അതു മുഖത്തേയ്ക്കു തളിച്ചപ്പോള്‍ ശോഭ ഞെട്ടി കണ്ണു തുറന്നു. ''ചേട്ടാ...'' അവള്‍ ദൈന്യതയോടെ വിളിച്ചു. ''മോളേ ശോഭേ, നീ വിഷമിക്കരുത്... അവന്‍ പോകട്ടെ. അവനെക്കാള്‍ നല്ല ഒരു ഭര്‍ത്താവിനെ നിനക്കു കിട്ടും.'' ''സാരമില്ല ചേട്ടാ, ഞാന്‍ സഹിച്ചുകൊള്ളാം.''

കൊളറാഡോ സ്പ്രിങ്സ് .... ഒരു മഞ്ഞു കണത്തിൻറെ കുളിർമ ആ പേരിനൊപ്പം നെഞ്ചിലേക്ക് കിനിഞ്ഞിറങ്ങി. കാലങ്ങളായി തിരഞ്ഞു നടന്ന എന്തിനെയോ കണ്ടെത്തിയ സന്തോഷം. നീണ്ട, വളരെ നീണ്ട യാത്രക്ക് ശേഷം വീടണയുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന ആശ്വാസം പോലെ ഒന്ന് ഉള്ളിൽ നിറയുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞു. ആശ്വാസത്തിൻറെ ദീർഘനിശ്വാസം അവളിൽ നിന്ന് ഉയർന്നു. കൊളറാഡോ സ്പ്രിങ്സ്. മലനിരകൾക്കിടയിലെ ജന സാന്ദ്രത കുറഞ്ഞ ചെറു പട്ടണം. നോക്കാത്ത ദൂരത്തോളും നീണ്ടു കിടക്കുന്ന കൃഷിയിടങ്ങൾ... ആപ്പിളും, പീച്ചും വിളഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന തോട്ടങ്ങൾ... അത്യാധുനിക മോട്ടോർ വാഹനങ്ങളും കുതിര വണ്ടികളും ഇടകലർന്നോടുന്ന മലമ്പാതകൾ...

കടലിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് നദി ഭയംകൊണ്ട് വിറയ്ക്കുന്ന- തായി പറയപ്പെടുന്നു. അവൾ യാത്ര ചെയ്തു വന്ന വഴി- യിലേക്കു തിരിഞ്ഞുനോക്കുന്നു, പ്രഭവസ്ഥാനമായ പർവ്വത ശിഖരത്തിലേക്ക്, നീണ്ടു വളഞ്ഞ വഴികളിലേക്ക്, വനത്തിലേക്ക്, ഗ്രാമങ്ങളിലേക്ക്.

പതിവുപോലെ അന്നും ദിയക്ക് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ട കടകളിലും അതിനു ശേഷം ഉച്ചഭക്ഷണത്തിനായി മെക്സിക്കന്‍ റെസ്റ്റ്റന്റായ ‘കുഡോബാ’യിലേക്കും പോകാമെന്നായിരുന്നു ആദ്യം കരുതിയത്‌.    എന്‍റെ കൂടെ പോരുമ്പോള്‍ മാത്രമാണ് അവള്‍ക്കവിടെ പോകാന്‍ പറ്റുക. അവളുടെ അമ്മയ്ക്ക് മെക്സിക്കന്‍ ഭക്ഷണമൊന്നും അത്ര ഇഷ്ട്ടമല്ല. അവര്‍ പോകാറുള്ളത് ഇറ്റാലിയന്‍ ഭക്ഷണവും മെഡിറ്ററെനിയന്‍ വിഭവങ്ങളും വിളമ്പുന്ന ‘ഒലിവു ഗാര്‍ഡന്‍’ പോലുള്ള കടകളിലാണ്. പക്ഷെ ദിയയെ അവളുടെ അമ്മയുടെ വീട്ടില്‍ നിന്നും കൂട്ടുമ്പോള്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞത് വേറെയെങ്ങും പോകേണ്ട അപ്പയുടെ വീട്ടില്‍ പോയാല്‍ മതിയെന്നാണ്.

പ്രസിദ്ധ വെബ്സൈറ്റായ 'ഇമലയാളി' യിൽ കഴിഞ്ഞ ഒരു വർഷത്തിലധിമായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു വന്ന ഗീതാഞ്ജലി പല തവണ വളരെ ഔത്സുക്യത്തോടു കൂടി ഞാൻ വായിക്കാനിടയായി. രവീന്ദ്രനാഥ ടാഗോറിനെപ്പറ്റി എൻ്റെ നന്നേ ചെറുപ്പത്തിലേ കേട്ടിരുന്നതായിട്ടു കൂടി എൽസി യോഹന്നാൻ എഴുതിയിരുന്നതു മനസ്സിരുത്തി വായിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ അറിവിൻ്റെ കലവറയാണ് അവർ എന്നു മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിച്ചു,. ഇൻഡ്യയുടെ ദേശീയ ഗാനമായ 'ജനഗണമന' യെപ്പറ്റി എഴുതിയിരിക്കുന്നതു വായിച്ചപ്പോൾ എൻ്റെ ശരീരം കോരിത്തരിച്ചുപോയി. ഒന്നാം ക്ലാസു മുതൽ 10 ാം ക്ലാസുവരെ പാടിയിട്ടുള്ള ആ ഗാനം ഇന്നത്തെ തലമുറ തന്നെ മറന്നുപോയോ എന്നു ഞാൻ സംശയിക്കന്നു.

ഒഴുകണമിനിയൊരു പുഴയായ് മഴയായ് കനവായ് കാറ്റായ് നോവിൻ തിരയായ് വിരിയണമിനിയൊരു മലരായ് മണമായ്

ഞാൻ ആ വലിയ നിലക്കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ നിൽക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് ഏറെ നേരമായി. ഞാൻ എന്നെ തന്നെ അടിമുടി നോക്കി മനസ്സിലാക്കുകയായിരുന്നു. ഇന്നെൻറെ വിവാഹ രാത്രിയാണ്. കാല്പനികത പതഞ്ഞൊഴുകേണ്ട ഒരു രാത്രി. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ എനിക്ക് ഞാൻ മാത്രമേയുള്ളൂ. ആ തിരിച്ചറിവിൻറെ മന:പ്രയാസത്തിലാണ് ഞാനിപ്പോൾ. ‘വിവാഹജീവിതം നെല്ലിക്ക പോലെയാണ്. അതിൽ മധുരം മാത്രമല്ല ചിലപ്പോൾ കയ്പും പുളിപ്പും ചവർപ്പും ഒക്കെയുണ്ടാവും.’ വിവാഹത്തിനുമുമ്പ് എനിക്ക് എൻറെ സുഹൃത്തുക്കൾ നൽകിയ ഉപദേശമാണ്. ഇവരിൽ ചിലർ വിവാഹിതർ പലരും അവിവാഹിതര്‍. പക്ഷേ സന്നിദ്ധഘട്ടങ്ങളിൽ എല്ലാവരും ഫിലോസഫർമാരെ പോലെ സംസാരിക്കും. കാരണം അത്ര വലിയ ജീവിതപ്രാരാബ്ധങ്ങളില്‍ പെട്ടു ഉഴലുന്നവരാണ് ഇവര്‍.

 ഉറക്കം കഴിഞ്ഞ ഫാത്തിമ തന്റെ വര്‍ത്തമാനകാലം എവിടെയാണെന്നറിയാതെ ഒരു നിമിഷം പകച്ചു. സാവധാനം അവള്‍ തന്റെ ഇന്നലെകള്‍ ഓര്‍ത്തെടുത്തു. കഴിഞ്ഞ രാത്രിയിലെ കഠിനമായ മലകയറ്റവും പിടിക്കപ്പെടുമെന്നുള്ള ആകാംക്ഷയും അവളെ മാനസികമായും ശാരീരികമായും ഏറെ തളര്‍ത്തിയിരുന്നു. പക്ഷേ ഒരൊറ്റ രാത്രി കൊണ്ട് അവളുടെ മനോഭാവത്തില്‍ മാറ്റം വന്നു കഴിഞ്ഞു. സുഹറിന്റെ കുടുംബത്തിലെ ഒരംഗമായി മാറിയപ്പോള്‍ അവളെപ്പോഴോ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന ഗൃഹാതുരത്വം അവള്‍ക്കു ലഭിച്ചതു പോലെ. ഫാത്തിമയെന്ന സുഹറിന്റെ രണ്ടാമത്തെ മകളായി അവള്‍ ഈ ചെറിയ

ചങ്ങമ്പുഴ കൃഷ്ണപിളളയും വയലാര്‍ രാമവര്‍മ്മയും സ്മൃതികള്‍ നിഴലുകള്‍ എന്ന കൃതി വായിച്ചാല്‍ തോന്നും ഇതെഴുതിയ ഷബീര്‍, നമ്മില്‍ അന്തര്‍ലീനമായി കിടക്കുന്ന കാവ്യബിംബങ്ങള്‍ക്ക് തെളിച്ചമേറ്റുന്നതു പോലെ. അതിനു മികവേകാന്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഹൃദ്യമായ ശൈലിയും ലളിതമായ ഭാഷയും സഹായിക്കുന്നു. കൂടാതെ ഷൗക്കത്ത് അലി ഖാന്റെ ഗഹനവും സരളവുമായ അവതാരികയും അതിനെ മനോഹരമാക്കുന്നു. കവിതയിലെ കാല്പനിക യുഗത്തിന്റെ പ്രവാഹധന്യമായ സ്വരരാഗസുധയുടെ പേരാണ് ചങ്ങമ്പുഴ. പ്രേമത്തെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യ ബോധത്തോടെ, കാല്പനിക പരിവേഷത്തോടെ സാഹിത്യത്തില്‍ അവര്‍ അവതരിപ്പിച്ചു. ഈ രണ്ട് ജനപ്രിയധാരകളെ കോര്‍ത്തെടുത്ത് ഒരു ജനപക്ഷവായന സാധ്യമാക്കുകയാണ് ഷബീര്‍ അണ്ടത്തോട്.

ഇരുണ്ട നിറങ്ങളാണ് എനിക്കേറെയിഷ്ടം ഇരുൾ... ഇലക്കൂട്ടങ്ങളിൽ ചാഞ്ഞു നീളുന്ന നിഴലുകൾ ഇടവിടാതൊഴുകുന്ന

ഇഴ മുറിഞ്ഞു മുറിഞ്ഞു നേർക്കും മഴത്തുള്ളികളായ് ശ്വാസം പതുങ്ങുമ്പോൾ, മരണത്തിന്റെ ദൂരങ്ങൾ പിന്നിടും നിമിഷങ്ങൾ ഓർമ്മതൻ വാതിലിൽ മുട്ടുന്നു..! ശ്മശാന ധൂമങ്ങൾക്കപ്പുറം,

ബഹിരാകാശത്ത് ആരും ചോദിക്കാനും പറയാനുമില്ലല്ലോ അതുകൊണ്ട് ഞാനും വിട്ട് ഒരു ഉപഗ്രഹം മുകളിലോട്ട് എൻറെ ഉപഗ്രഹം ഭൂമിയിലേക്ക് നോക്കി ആദ്യമായി ഒന്ന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു എന്തെല്ലാം മണ്ടത്തരങ്ങളാണ് ഈ മനുഷ്യർ എന്ന് പറയുന്ന ഒരു വിഭാഗം ഈ ഭൂമിയിൽ കാട്ടിക്കൂട്ടുന്നത് വോട്ട് ചെയ്ത് നേതാക്കളെ മന്ത്രിമാരാക്കി പുതിയ നിയമങ്ങൾ കൊണ്ട് കയ്യിലുള്ള കാശ് മുഴുവൻ നികുതിയായി കൊടുക്കുന്നു

When you think well for another When you wish well for another; When you want another to grow As much as what you have done; When you give a rope to another Hoping the other clings on to that; When you fill your heart with positive

ആഗോളതലത്തിൽ ഫൊക്കാന നടത്തിയ സാഹിത്യ മത്സരത്തിൽ നോവൽ വിഭാഗത്തിൽ യുവ എഴുത്തുകാർക്കുള്ള പ്രത്യേക പുരസ്കാരം നേടിയിരിക്കുന്നത് അമേരിക്കൻ മലയാളിയായ അഭിനാഷ് തുണ്ടുമണ്ണിലാണ്.ഹിറ്റ്ലർ തൂക്കിലേറ്റിയ ഏക ഇന്ത്യക്കാരനും മലയാളിയുമായ മുച്ചിലോട്ട് മാധവനെ കേന്ദ്രകഥാപാത്രമാക്കിയെഴുതിയ 'പരന്ത്രീസ് കുഴൽ' എന്ന നോവലിനാണ് പുരസ്കാരം.പെൻസിൽവേനിയയിൽ കുടുംബസമേതം താമസിക്കുന്ന ഇദ്ദേഹം, എട്ട് പുസ്തകങ്ങളുടെ രചയിതാവാണ്.അമേരിക്കയിൽ കൗൺസിലിംഗ് രംഗത്ത് ജോലി ചെയ്യുന്നതിനിടയിലും മലയാള സാഹിത്യത്തെ നെഞ്ചോട് ചേർക്കുന്ന അഭിനാഷ് തുണ്ടുമണ്ണിൽ, പുരസ്‌ക്കാരനിറവിൽ ഇ-മലയാളിയോട് സംസാരിക്കുന്നു...

ഔപചാരിക വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ അക്ഷരവെളിച്ചം ആസ്വദിക്കാനാവാതെ ആരവയറിൽ മുണ്ട് മുരുക്കേണ്ടി വന്നദരിദ്ര ബാല്യത്തിൽ പതിനൊന്നാം വയസ്സിൽ പഠിപ്പുപേക്ഷിച്ചു പാടത്ത് പണിക്കിറങ്ങേണ്ടി വന്ന ഒരാൾഅവിശ്വസനീയങ്ങളായ അനേകം സാഹചര്യങ്ങളുടെ ഇടപെടലുകളിലൂടെ അമേരിക്കൻ യൂണിവേഴ്സിറ്റിപ്രസിദ്ധീകരിച്ച ആദ്യത്തെ മലയാള ഭാഷാ ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ രചയിതാവ് എന്ന നിലയിലുള്ള വലിയ അംഗീകാരംനേടി നിൽക്കുമ്പോൾ ആ യാത്രയിലെ അതിതീവ്രമായ അനുഭവങ്ങളുടെ ചോരപ്പാടുകളാണ് ‘ പാടുന്നു പാഴ്മുളംതണ്ട് പോലെ. 100 അദ്ധ്യായങ്ങൾ 664 പേജുകൾ വില 1000 രൂപ. ‘ ഗ്രീൻബുക്സ് പ്രസിദ്ധീകരണം.

ഒരുസ്നേഹിതയെ യാത്രയയ്ക്കാൻ റെയിൽവേ സ്‌റ്റേഷനിലെത്തിയതാണു. അധിക സമയം നിൽക്കേണ്ടി വന്നില്ല.പതിവില്ലാതെ ട്രെയിൻ കൃത്യസമയത്തു തന്നെ എത്തി. സ്റ്റേഷനും പരിസരവും പെട്ടെന്നുണർന്നു. ഇറങ്ങുന്നവരുടേയും കയറുന്നവരുടേയും തിക്കും തിരക്കും ആരവങ്ങളും അടുത്ത ട്രാക്കിലൂടെ പാഞ്ഞു പോയ ഗുഡ്സ് വണ്ടിയുടെ ശബ്ദത്തിൽ മുങ്ങിപ്പോയി. ആഘോഷദിനങ്ങളൊന്നുമല്ല,എന്നിട്ടും എന്തൊരു തിരക്ക്... ബോഗി കണ്ടു പിടിച്ച് കയ്യിലൊതുങ്ങുന്ന ഒരു ചെറുബാഗുമായി എന്റെ സ്നേഹിത അനായസേന വണ്ടിക്കുള്ളിൽ കയറി. തിരിഞ്ഞു നിന്നു കൈവീശിക്കാട്ടി... ഉള്ളിലെ ആൾത്തിരക്കിൽ മറഞ്ഞു....

ഞാനെത്ര താളുകളാണ് മറന്നുപോയത്..... പൊട്ടിയ നൂലിഴകൾക്കു മീതെ ചേർത്തടച്ച വേർപാടിന്റെ കൂട്ടിച്ചേർക്കലുകൾ... നിന്റെ ചുംബനത്തേക്കാൾ എന്നെ പുളകിതയാക്കിയ വരികൾക്കു മീതെ

മുംബൈയെന്ന മനുഷ്യ മഹാസമുദ്രത്തെ ഒരു ചെറിയ കാന്‍വാസില്‍ ഒതുക്കുക എന്നത് അസാധ്യമെന്നുതന്നെ നഗരത്തിന്റെ അടിത്തട്ടോളം ആണ്ടുപോയൊരു എഴുത്തുകാരന് തോന്നാം. ഏതൊരു സാധാരണ നഗരവാസിയേയും പോലെ ഇവിടുത്തെ എഴുത്തുകാരനും ഈ നഗരത്തിന്റെ പ്രചണ്ഡവേഗങ്ങളില്‍, ലോക്കല്‍ ട്രെയിനില്‍, ദിനേന ചര്‍ച്ചുഗേറ്റിലേയ്ക്കും വിരാറിലേയ്ക്കും ഷട്ടിലടിക്കപ്പെടുന്നവനാണ്. നഗരത്തിന്റെ ഘടികാരമുനയില്‍ കോര്‍ക്കപ്പെട്ട അവന്‍ ഉത്തരാധുനികമായ സമയകാലത്തിന്റെ ഇരയാണ്. എവിടെയും വേരുപിടിക്കാനരുതാതെ, ഈ നഗരത്തിന്റെ ചരിത്രമറിയാന്‍ ശ്രമിക്കാതെ, മറവിയുടെ മഴത്തുള്ളിയായി എല്ലാവരും പെയ്‌തൊഴിയുന്നു. ആകാശത്തേക്ക് തറച്ചുനില്‍ക്കുന്ന കോണ്‍ക്രീറ്റ് എടുപ്പുകളുടെ കാല്‍ച്ചുവട്ടില്‍ മണ്ണുമൂടി മറഞ്ഞുകിടക്കുന്ന ഈ നഗരത്തിന്റെ ചരിത്രത്തെ ഉദ്ഘനനം ചെയ്‌തെടുത്തുകൊണ്ട് നഗരത്തെ ഒരു പ്രധാന കഥാപാത്രമാക്കി ഒരു ഫിക്ഷന്‍ എഴുതി ഫലിപ്പിക്കുക എന്നാല്‍ ഏ

Tagore’s Geethanjali translation Smt. Elcy Yohannan Sankarathil have been working on is finally finished. As a translator she was responsible for the quality of the work she produced. She has successfully conveyed Tagor’es voice and style through her language and word choices. Smt. Elcy Yohanan Sankarathil holds a special position as a favored poetess among the émigré writers. She had secured a place of eminence in contemporary American Malayalee writers as a distinguished poetess. Her translation of Rabindra Nath Tagore’s Geethanjali is not a paraphrase in another language. She has contemplated the poem for meaning beyond the literal which is obvious to the reader who carefully read the poems. The beauty of divine romance Tagore depicted in well-sculpted words has been gracefully rendered into metered Malyalam p

വിശാലമായ ആ വരാന്തയിൽ കൂടി ഞാൻ ആ മനുഷ്യനൊപ്പം നടന്നു. അദ്ദേഹം എന്നോട് അവിടുത്തെ വിശേഷങ്ങൾ ഓരോന്ന് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുറ്റവാളികളേപ്പറ്റിയും സാഹചര്യത്തെ ളിവുകൊണ്ട് മാത്രം പിടിക്കപ്പെട്ട നിരപരാധികളേപ്പറ്റിയും പിന്നെ വിദ്യാഭ്യാസം പകുതി വഴിക്ക് നിലച്ചുപോയ ജുവനയിൽ ഹോമിലെ അന്തേവാസികളായ കുട്ടിക്കുറ്റവാളികളേപ്പറ്റിയുമൊക്കെ ജയിലർ ഇമ്മാനുവൽ തുടർച്ചയായി എന്നോട് സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. വലിയ ഏത്തവാഴക്കുല കിട്ടുന്ന സാൻസിബാർ ഏത്തവാഴകൃഷിയേപ്പറ്റിയും അത് ജയിലിൽ മാത്രമേ ലഭ്യമാവുകയുള്ളൂ എന്നതിനേപ്പറ്റിയുമൊക്കെ അദ്ദേഹം എന്നോട് അഭിമാനപൂർവ്വം പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. ജയിലിൽ വലിയതോതിൽ കൃ

പ്രണയ വർണ്ണങ്ങൾ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നൊരീ പ്രണയ ചാരുത തീർത്തൊരു ചിത്രമായ്. മഞ്ഞു പെയ്യുന്ന മലനിരയ്ക്കപ്പുറം മധുര സ്വപ്നങ്ങൾ പകരുമീ വേളയിൽ.. സ്മൃതികളിൽ മങ്ങാതെ മിന്നി നിൽക്കുന്നു കാലം നിറം ചേർത്ത സ്നേഹ ചിത്രങ്ങളായ്

'ഇന്നലെകളുടെ വേവ്പൂണ്ട കാഴ്ചകൾ കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് നിറച്ചതാണ് പണ്ടേ... ഒറ്റകണ്ണിന്റെ കാഴ്ചകൊണ്ട്

എല്ലാം പിന്നിട്ടു ഞാനീ ഭുവനനിവസനം വിട്ടിങ്ങു വന്നേനിതാ കാലാതീത പ്രദീപഛവിയില്‍ മമ ശരീരാര്‍പ്പണം ചെയ്‌വതിന്നായ് സാഷ്ടാംഗം ഞാന്‍ നമീപ്പൂ തിരുസവിധമണഞ്ഞിട്ടചൈതന്യമാമീ – നിസ്തബ്ധ ധ്വാനമായ്ത്തീര്‍ന്നൊരു മൃതതനുവായ് മല്‍പ്രഭോ ! ത്വല്‍പ്പദത്തില്‍. പാഥോദം നീരഭാരാലവനമിതമിളംകാറ്റിലാന്ദോളിതം പോല്‍ വര്‍ഷാകാലത്തുലാസ്യം തിറമൊടു തുടരുും വാരിവാഹത്തിനെപ്പോല്‍ എന്നാത്മത്തെ പ്രണാമത്തൊടു തിരുസവിധേ അര്‍പ്പണം ചെയ്തിടുന്നേന്‍, കൈക്കൊള്ളൂ ജീവനാഥാ! നിവഹമണയുമെന്‍ ചിത്തനൈവേദ്യമങ്ങ് !

കുറച്ച് നാളുകൾക്ക് മുൻപാണ് എൻ്റെ ഒരു കസിൻ എഞ്ചിനീയറായ കുട്ടീശങ്കരൻ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്ക് വന്നത്. ബാംഗ്ലൂരിൽ വെച്ച് നടക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ മകളുടെ വിവാഹച്ചടങ്ങിൽ പങ്കെടുക്കാനുള്ള ക്ഷണം നൽകാനായിരുന്നു അദ്ദേഹം വന്നത്. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ സ്നേഹപൂർവ്വമായ ക്ഷണം സ്വീകരിച്ചുവെങ്കിലും, ബാംഗ്ലൂരിലേക്ക് പോകുന്നതിലുള്ള ആശങ്ക ഞങ്ങൾ അറിയിച്ചു. പോകുന്നതിന് മുൻപ് കുട്ടീശങ്കരൻ , സിന എഴുതിയ ഒരു പുസ്തകത്തിന്റെ കോപ്പി നൽകുകയും അത് എൻ്റെ ഭാര്യ നീനയ്ക്ക് കൊടുക്കാൻ Cina ഏല്പിച്ചതാണ് എന്നും പറഞ്ഞു. ഈ പുസ്തകം ഇഷ്ടപ്പെടുമെന്നും, സിനയുടെ ഈ English കവിതകൾ നീന പ്രത്യേക താൽപര്യവും പ്രാധാന്യവും നൽകുമെന്നും കരുതിയാണ് നീനക്ക് കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞത് . ഞാൻ ആ പുസ്തകം പൊതിക്കാത്ത തേങ്ങ കിട്ടിയ പോലെ തുറന്നു നോക്കാതെ അവർക്ക് കൈമാറി. പുസ്തകം വായിച്ച് തുടങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ, തീർത്തും അജ്ഞാതമായിരുന്ന സിനയുടെ കഴിവുകളെക്കുറിച്ച് നീന ആശ്ചര്യം പ്രകടിപ്പിച്ചു.

ബാലൻ എന്തൊക്കെയോ പുലമ്പുന്നുവെന്നാണ് ആദ്യം അമ്മയും പിന്നെ അച്ഛനും വിചാരിച്ചതു.വീട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്തുഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അയൽക്കാരും അവന്റെ വർത്തമാനം ശ്രദ്ദിക്കാൻ തുടങ്ങി.വടികുത്തിനടക്കുന്ന അപ്പൂപ്പനും അമ്മൂമ്മയും ഒരൊറ്റ സ്വരത്തിൽ പുലമ്പി 'ചെറിയ വായിൽ വലിയ വാക്ക്  വേണ്ട"", വല്ല സ്കൂളിലും പോയി പഠിച്ചു  വലിയ ആളാകാൻ  നോക്ക്. കൂടെകൂടിയ കുട്ടികളും അവന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് അന്തം വിട്ടു നിന്നു.കളികൾക്ക് കോപ്പുകൂട്ടുന്ന പ്രായത്തിൽ ഇവന് എന്ത് സംഭവിച്ചു എന്ന് അവർ പരസ്പരം ചോദിച്ചു.ക്രമേണ അവനെ അവർ കൂട്ടത്തിൽ കൂട്ടാതായി.അങ്ങനെ അവൻ  ഒരു ഒറ്റയാനായി ഏകാന്തതയെ സ്നേഹിക്കാൻ ശീലിച്ചു.

Nothing more satisfying than gratitude; Nothing more dissatisfying than ungrateful behaviour; Nothing more nicer than true love; Nothing more despicable than dishonesty; Nothing more fonder than sincerity; Nothing more frustrating than clandestine, insidious behaviour; Being nice or not nice depends on how the other is.

താളം തെറ്റിക്കുന്നു ബോധവിസ്ഫോടനങ്ങൾ കാലം ചതിക്കുന്നു ജീവിത ക്രമങ്ങളെ പ്രകൃതിക്കന്തകൻ വഴിമുട്ടിനിൽക്കുന്നു പാതതെറ്റിയോടുന്ന പാതയോരങ്ങളിൽ ദഹനമാർന്ന പുഴയുടെ നെഞ്ചിൽ മൺകൂനകൾ വിഷം തുപ്പുന്ന വ്യാളിയായി കൃഷിയിടങ്ങൾ നാശനിപാതമായ് മാനത്തു കരിമേഘങ്ങൾ മേഘഭ്രംശത്തിൽ നിന്നുയിർ കൊള്ളുന്ന പേമാരികൾ

ബോട്ട് സവാരി കഴിഞ്ഞ് മൂന്ന് പെൺകുട്ടികള്‍ റോഡിലേയ്ക്കിറങ്ങി. തണുക്കാതിരിക്കാൻ അവര്‍ സ്വെറ്ററിന്റെ മീതെ ഷാള്‍ പുതച്ചിട്ടുണ്ട്. ഡിസംബറില്‍ ഊട്ടിയിലെ തണുപ്പ് അസഹ്യം.എട്ടോ, പത്തോ വയസ്സ് പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ഒരു പെൺ കുുട്ടി അവരുടെയടുത്തേയ്ക്ക് വന്നു. അവളുടെ കയ്യില്‍ ചെറിയ ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക്ക്‌ പെട്ടിയുണ്ട്. അതിനകത്ത് ഒരുതരം ദ്രാവകമടങ്ങിയ ചെറിയ കുപ്പികളുമുണ്ട്. “അമ്മാ, ഇത് യൂക്കാലിപ്പ്റ്റസ്സ്. തലവേദനയ്ക്കും, പല്ലുവേദനയ്ക്കും, ജലദോഷ ത്തിനും റൊമ്പ നന്നായിരിക്ക്. "എന്ന് പറഞ്ഞ് അഞ്ചാറു കുപ്പികള്‍ അവരുടെ നേർക്ക് നീട്ടി. അവർ മൂന്നുപേരും ഓരോ കുപ്പി യൂക്കാലിപ്പ്റ്റസ്സ് വീതം വാങ്ങിച്ചു.

ഒരു പല്ലിയും വീഴില്ല പുര താങ്ങുന്നത് താനാണെന്ന് പെണ്ണിനോട് വീമ്പു പറയും. പിന്നെ

കോടിയുടുത്ത് ഒരോണം വന്നു മാവേലി തമ്പ്രാന്റെ വരവും കാത്ത് കോലോത്തെ പെണ്ണുങ്ങൾ കോടിയുടുത്തു മാവേലി തമ്പ്രാന്റെ വരവും കത്ത് മുറ്റത്തെ ചെമ്പകമൊക്കെ പൂത്തുലഞ്ഞു നറുമണം പാറി കോമാവിൻ തുമ്പത്തിരുന്ന്

എന്നെ മറന്നെന്ന കുറ്റത്തിന് ആരെ ഞാൻ പഴിക്കേണ്ടു....

'കഴുകൻ പാറയിൽ സർപ്പങ്ങൾ ശ്വാസത്തിനായി പിടയുന്നു.. പുലിമടയിൽ നരികൾ നാവ് നീട്ടി. പകൽപോകും നേരം സന്ധ്യയെ കണ്ണിറുക്കി.

പച്ചപ്പ് നിറഞ്ഞ വയലുകളിലും നീലാകാശങ്ങളിലും, എന്നെന്നേക്കുമായി പുതിയ ഒരു യുവ ഹൃദയം. നേരിട്ട പരീക്ഷണങ്ങളിലൂടെയും വിജയങ്ങളിലൂടെയും, ഉള്ളിൽ ഒരു ശക്തി, യുദ്ധത്തിന്റെ ഇരമ്പൽ. തിളക്കമുള്ള ചിരിയും വീഴുന്ന കണ്ണീരും, എല്ലാത്തിനും ഉത്തരം നൽകുന്ന ഒരു യുവയാത്ര.

അലസമായി വാരിച്ചുറ്റിയ വെള്ള സാരിയും, അയഞ്ഞ ബ്ളൗസും, നെറ്റിയിൽ ഭസ്മക്കുറിയും.. ഒരു യുവ യോഗിനിയെപ്പോലെ.!

“പ്രണയം ഒരേ സമയത്തുള്ള ഒന്നിലധികം ഹൃദയ വികാരങ്ങളുടെ തീവ്രമായ അനുഭവമാണെന്ന്” പറഞ്ഞത് സാര്‍ത്രെയുടെ നിത്യകാമുകിയായ സിമോന്‍ ദ ബോവ്വര്‍ ആയിരുന്നെങ്കിലും അത് എനിക്ക് ബോധ്യപ്പെടുത്തി തന്നത് സാജൻ തോമസ് ആണ്. എൻറെ സുഹൃത്ത്. അർദ്ധ പരദേശിയായ എൻറെ സുഹൃത്ത്. ബിരുദ കാലഘട്ടത്തിലെ എൻറെ സഹപാഠിയായിരുന്നു സാജൻ തോമസ്. എണ്പതുകളുടെ അവസാന പാദത്തിൽ. സാജൻ നല്ല ഒന്നാന്തരം അച്ചായൻ ആയിരുന്നു. സത്യക്രിസ്ത്യാനി. പരമ ഭക്തൻ. അവൻ എന്നും ക്ലീൻ ഷേവിലായിരുന്നു കോളേജില്‍ എത്തിയിരുന്നത്.

ആദ്യം കാണുമ്പോഴുള്ള ഒരു നോക്കോ വാക്കോ ചിലപ്പോൾ ഒരാളെ അത്ര മേൽ പ്രിയപ്പെട്ട വ്യക്തിയായി മാറ്റിയേക്കാം. അങ്ങനെ ഒന്നായിരുന്നു

ആശുപത്രിയിലെത്തി ശോഭയെ വിവിധ ടെസ്റ്റുകള്‍ക്ക് വിധേയയാക്കുന്നതിനിടയില്‍ മധു ഗോപാലകൃഷ്ണനെ വിളിച്ചിരുന്നു. വിവരം പറഞ്ഞു. ധൃതിവച്ച് മടങ്ങി വരേണ്ടതില്ലെന്നും ആശുപത്രിയിലെ കാര്യങ്ങള്‍ താന്‍ കൈകാര്യം ചെയ്തുകൊള്ളാമെന്നും പറഞ്ഞു. സഹോദരിയുടെ വിവാഹക്ഷണവുമായി കിലോമീറ്ററുകള്‍ക്ക് അകലെയായിരുന്നു ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ അപ്പോള്‍. എങ്കിലും ശോഭയെ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ അഡ്മിറ്റു ചെയ്തു എന്നുള്ള കൂട്ടുകാരന്റെ ഫോണ്‍കോള്‍ എത്തിയതും അവന്‍ മൂഡൗട്ടായി. വേഗം നാട്ടിലേയ്ക്കു തിരിച്ചു; ഹോസ്പിറ്റലില്‍ എത്തി. ശോഭ കിടക്കുന്ന ഇടം കണ്ടെത്തി.

സര്‍വ്വലോക നാഥനെന്റെ ഉറ്റമിത്രമെന്നു ഞാന്‍ സര്‍വ്വലോകവും ശ്രവിച്ചിടുന്ന മട്ടു ഘോഷമായ് സര്‍വ്വലോകരോടുമങ്ങുരച്ചു വീമ്പിളക്കിയെന്‍ സര്‍വ്വ കാവ്യ ചിത്രണങ്ങളും ഭവല്‍ സ്തവങ്ങളായ്. എത്രരൂപ ഭേദമായ് ഭവാനെയെത്രയാളുകള്‍ ചിത്രമേതു ഞാന്‍ വരയ്ക്കിലും നിരീക്ഷ്യരായതാല്‍ എന്തു ബന്ധമാണെനിക്കിതാരു താനുമെന്നതാ –

കാർ കമാലക്കടവിലെ ജങ്കാർ ജട്ടി കഴിഞ്ഞു കുറച്ചുകൂടി മുൻപോട്ടു പോയി. ഡച്ചുകാരുടെ സെമിത്തേരിയും കഴിഞ്ഞു ബീച്ച് റോഡിലേക്കു കയറി. ഇതിനടുത്ത് ഇടതു വശത്തായിട്ടായിരുന്നു കുറെയധികം ചെറിയ വീടുകൾ അടുത്തടുത്തുള്ള ഒരു ചെറിയ കോളനി. അതിലൊന്നിലായിരുന്നു അയാൾ കുടുംബസമേതം താമസിച്ചിരുന്നത്. പക്ഷേ, കുറച്ചുകൂടി മുൻപോട്ടു പോയിട്ടും അവിടെ അങ്ങനെയൊരു കോളനി കാണാനായില്ല. കാർ നിർത്താൻ സണ്ണി ഡ്രൈവറോടാവശ്യപ്പെട്ടു. അവിടെ അടുത്തെങ്ങും ഒരു വീടുപോലും കാണാനായില്ല. അയാൾ കാറിനു വെളിയിലിറങ്ങി ചുറ്റും നിരീക്ഷിച്ചു. റോഡിനപ്പുറം ഇന്ത്യൻ നേവിയുടെ 'നിരോധിതമേഖല'യാണെന്നുള്ള ബോർഡ് വായിച്ചയാൾ കാറിലേക്കു തിരിച്ചുകയറി. "ഇവിടമെല്ലാം വളരെ മാറിയിരിക്കുന്നല്ലോ." സണ്ണി ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു. "അച്ചായൻ എന്നാണ് ഇതിനു മുൻപ് അയാളുടെ വീട്ടിൽ പോയത്?" ഡ്രൈവർ സീറ്റിലിരിക്കുന്ന സണ്ണിയുടെ അനന്തരവൻ കെവിൻ ചോദിച്ചു.