ഹർഷ വസന്തം ആയ് പൊഴിയും 
കാമിനി നിന്‍ കനവ്ന്‍ മഴവില്ലാരോ 
മാമര തുള്ളികളില്‍ കുളിച്ചൊരുങ്ങി നില്കും 
ഹരിത സുന്ദര ഗ്രാമമോ?
നീലാകാശ ഗോപുരത്തില്‍ മിന്നി മറയും ഗദ്ഗദം:
പാണന്റെ പാട്ടിന്റെ തേങ്ങലായി ചേരുന്നു.

കാറ്റിന്റെ ദിക്കില്‍ ഉലയും മാമ്പഴകൂട്ടത്തെ 
കൊതിയോടെ നോക്കും അണ്ണാറക്കണ്ണനും, 
അമ്പല കുളത്തില്‍ നീരാടും ചെല്ല താമരയും 
മണ്ണിന്‌ന്‍ സുഗന്ധം നുകരുന്നു.

പുല്‍മേയും പൈ കിടാവിന്‍ മണി കിലുക്കത്തില്‍ കൊഞ്ചി 
നടക്കും കൊറ്റി പെണ്ണ്, 
കദളി കുടക്കീഴില് ഒളിക്കും ചെറു പൈതങ്ങളു മിന്ന്‌ 
ഹര്‍ഷ പൂരിത സഹജരായി.

വിണ്ണിലെ വേളിക്ക് കുടമാറ്റം ചൊല്ലാന്‍ 
മണ്ണിലെ പുതുമലരുകള്‍ എന്നും ശോഭ വിടര്‍ത്തും.

വെയില്‍ ഏറ്റു ചായും നെന്‍മണി കതിര്‌ പോല്‍ 
ഓടി അകലും പെണ്‍കൊടി, 
കരിവള കൈ കൊട്ടി മായുന്നു.